dinsdag 18 januari 2011
Verhalen vertellen met Storybird
Op de zéér interessante site van Margreet van den Berg, las ik dit bericht ivm Storybird. Vooral de toepassing waarbij iemand een verhaal begint en het vervolgens doorstuurt naar iemand anders die eraan verder werkt, die het op zijn beurt opnieuw verder stuurt, enz. vind ik wel leuk. Het lijkt me op het eerste zicht meer iets voor het secundair of volwassenenonderwijs, maar wie weet? :)
maandag 17 januari 2011
PPT-presentaties delen met Slideshare
Slideshare is een programma waarmee heel eenvoudig Powerpoint- en Keynote-presentaties online kunnen worden gedeeld. Je kan er géén presentaties mee maken, het is eerder een soort dienst als Youtube die zich richt op het délen van presentaties. Naast het uploaden van Powerpoint- en Keynote-documenten, kunnen ook PDF-, Excel- en Word-documenten worden gedeeld.
Ik heb het gebruikt voor het volgende: ik had een PPT-presentatie gemaakt rond reclames waarin de gebiedende wijs werd gebruikt. Om die op mijn blog te publiceren moest ik echter een omweggetje maken, aangezien je op blogs eigenlijk enkel tekst kan schrijven, foto's publiceren en hyperlinks maken. Ik moest mijn PPT dus ergens op het web plaatsen (op een server dus) en er vervolgens een hyperlink naar plaatsen op mijn blog. Dit heb ik gedaan met deze link naar Slideshare.
Wat ik ook interessant vind is dat je via dit programma PPT-presentaties kan vinden over onderwerpen die je interesseren. Je moet maar 'ns Web 2.0 intikken en je krijgt gegarandeerd een hele reeks bruikbare informatie.
Hier en hier vind je trouwens honderden gratis PPT-templates, gerangschikt per catergorie. Gewoon klikken om te downloaden en meteen te gebruiken! Leuk om 'ns te variëren.
UPDATE: Een interessante alternatieve tool voor SlideShare is SlideBoom. Het bijzondere eraan is dat je effecten en animaties behouden blijven, in tegenstelling tot de meeste andere tools van deze soort. Zeker 'ns uit te proberen!
Ik heb het gebruikt voor het volgende: ik had een PPT-presentatie gemaakt rond reclames waarin de gebiedende wijs werd gebruikt. Om die op mijn blog te publiceren moest ik echter een omweggetje maken, aangezien je op blogs eigenlijk enkel tekst kan schrijven, foto's publiceren en hyperlinks maken. Ik moest mijn PPT dus ergens op het web plaatsen (op een server dus) en er vervolgens een hyperlink naar plaatsen op mijn blog. Dit heb ik gedaan met deze link naar Slideshare.
Wat ik ook interessant vind is dat je via dit programma PPT-presentaties kan vinden over onderwerpen die je interesseren. Je moet maar 'ns Web 2.0 intikken en je krijgt gegarandeerd een hele reeks bruikbare informatie.
Hier en hier vind je trouwens honderden gratis PPT-templates, gerangschikt per catergorie. Gewoon klikken om te downloaden en meteen te gebruiken! Leuk om 'ns te variëren.
UPDATE: Een interessante alternatieve tool voor SlideShare is SlideBoom. Het bijzondere eraan is dat je effecten en animaties behouden blijven, in tegenstelling tot de meeste andere tools van deze soort. Zeker 'ns uit te proberen!
Maak een online enquête
SurveyMonkey is een gratis online programma waar je heel snel een enquête mee kan opmaken die je vervolgens verstuurt naar een groep internetgebruikers óf beschikbaar stelt op een website of blog. De antwoorden worden daarna automatisch verwerkt in overzichten, tabellen en grafieken! Klik hier voor een tutorialvideo.
Update juli 2012: ondertussen ben ik overgestapt op het vergelijkbare programma Floq, dat qua gebruiksgemak niet erg veel verschilt van SurveyMonkey, maar toch iets meer mogelijkheden heeft en ook beter scoort op het vlak van de verwerking van de antwoorden (zo kan je de enquête op meer manieren verspreiden (o.a. embedden) én krijg je geen vervelend watermerk in de grafieken). Bovendien kan je -in tegenstelling tot SurveyMonkey- ook de antwoorden per respondent bekijken met Floq, waardoor de hieronder beschreven oefening wel mogelijk wordt. Nog even vermelden dat ik erg snel antwoord kreeg op mijn vraag die ik had gericht aan de makers van het programma! Ten slotte, ook nog even het zeer degelijke Survs en Enquête maken vermelden als volwaardige alternatieven.
Onlangs probeerde ik ook 'ns Google Forms uit, en ik was best onder de indruk van het gebruiksgemak en het resultaat. Keuze genoeg dus :)
Ik heb het enquêteprogramma gebruikt in combinatie met een Voicethreadoefening waarbij studenten eerst een verhaal moesten vertellen dat waar of niet waar was. Vervolgens vroeg ik hen om de verhalen van hun medestudenten te beluisteren om deze enquête te kunnen invullen. Bij vraag 1 moeten ze voor elke student aanduiden of het verhaal waar of niet waar is en bij vraag 2 kiezen ze het interessantste, spectaculairste, ... verhaal. Het resultaat is af te lezen in deze grafieken, waarop je meteen één van de beperkingen ziet van de gratis versie van SurveyMonkey: over grafieken staat steeds "échantillon" (of staal). Een andere is dat je de antwoorden niet kan filteren op persoon. Ik had namelijk al een oefening gemaakt die vertrekt van een anonieme enquête, maar waarbij je nadien kan achterhalen wie welke enquête heeft ingevuld (door iedereen een nummer toe te kennen bijvoorbeeld). Het idee was dan dat studenten in kleine groepjes vragen moesten bedenken om op basis daarvan te bepalen of ze die persoon zouden uitnodigen in hun (zogezegd) TV-programma of niet. De bedoeling was dat ze de vragen vervolgens in het programma zouden inbrengen en versturen naar iedereen uit de klas. Nadat iedereen heeft geantwoord, zou elk groepje dan puur op basis van de antwoorden (en niet de persoon) kiezen wie ze zouden uitnodigen. Ten slotte zou het intervieuw ook kunnen plaats vinden in de klas. Nu, ik heb begrepen dat dit mogelijk moet zijn met de betalende versie, maar dat vond ik overdreven voor slechts één oefening.
Om dit te omzeilen heb ik op aanraden van een collega het enquêteprogramma Limesurvey bekeken waar ze op onze school een licentie voor hebben. Limesurvey bleek echter al snel een heel stuk ingewikkelder te zijn dan SurveyMonkey. Het heeft meer mogelijkheden en zou allicht kunnen dienen voor de opdracht die ik in gedachten had, alleen is het wel de bedoeling dat de studénten de enquête afnemen. En de tijd die ze moeten investeren in de opdracht moet natuurlijk in verhouding staan met het rendement inzake taalverwerving. Vandaar dat ik dit idee voorlopig heb laten varen, maar misschien kom ik er nog wel op terug wanneer meer collega's geïnteresseerd zouden zijn hier iets mee te doen.
Update juli 2012: ondertussen ben ik overgestapt op het vergelijkbare programma Floq, dat qua gebruiksgemak niet erg veel verschilt van SurveyMonkey, maar toch iets meer mogelijkheden heeft en ook beter scoort op het vlak van de verwerking van de antwoorden (zo kan je de enquête op meer manieren verspreiden (o.a. embedden) én krijg je geen vervelend watermerk in de grafieken). Bovendien kan je -in tegenstelling tot SurveyMonkey- ook de antwoorden per respondent bekijken met Floq, waardoor de hieronder beschreven oefening wel mogelijk wordt. Nog even vermelden dat ik erg snel antwoord kreeg op mijn vraag die ik had gericht aan de makers van het programma! Ten slotte, ook nog even het zeer degelijke Survs en Enquête maken vermelden als volwaardige alternatieven.
Onlangs probeerde ik ook 'ns Google Forms uit, en ik was best onder de indruk van het gebruiksgemak en het resultaat. Keuze genoeg dus :)
Ik heb het enquêteprogramma gebruikt in combinatie met een Voicethreadoefening waarbij studenten eerst een verhaal moesten vertellen dat waar of niet waar was. Vervolgens vroeg ik hen om de verhalen van hun medestudenten te beluisteren om deze enquête te kunnen invullen. Bij vraag 1 moeten ze voor elke student aanduiden of het verhaal waar of niet waar is en bij vraag 2 kiezen ze het interessantste, spectaculairste, ... verhaal. Het resultaat is af te lezen in deze grafieken, waarop je meteen één van de beperkingen ziet van de gratis versie van SurveyMonkey: over grafieken staat steeds "échantillon" (of staal). Een andere is dat je de antwoorden niet kan filteren op persoon. Ik had namelijk al een oefening gemaakt die vertrekt van een anonieme enquête, maar waarbij je nadien kan achterhalen wie welke enquête heeft ingevuld (door iedereen een nummer toe te kennen bijvoorbeeld). Het idee was dan dat studenten in kleine groepjes vragen moesten bedenken om op basis daarvan te bepalen of ze die persoon zouden uitnodigen in hun (zogezegd) TV-programma of niet. De bedoeling was dat ze de vragen vervolgens in het programma zouden inbrengen en versturen naar iedereen uit de klas. Nadat iedereen heeft geantwoord, zou elk groepje dan puur op basis van de antwoorden (en niet de persoon) kiezen wie ze zouden uitnodigen. Ten slotte zou het intervieuw ook kunnen plaats vinden in de klas. Nu, ik heb begrepen dat dit mogelijk moet zijn met de betalende versie, maar dat vond ik overdreven voor slechts één oefening.
Om dit te omzeilen heb ik op aanraden van een collega het enquêteprogramma Limesurvey bekeken waar ze op onze school een licentie voor hebben. Limesurvey bleek echter al snel een heel stuk ingewikkelder te zijn dan SurveyMonkey. Het heeft meer mogelijkheden en zou allicht kunnen dienen voor de opdracht die ik in gedachten had, alleen is het wel de bedoeling dat de studénten de enquête afnemen. En de tijd die ze moeten investeren in de opdracht moet natuurlijk in verhouding staan met het rendement inzake taalverwerving. Vandaar dat ik dit idee voorlopig heb laten varen, maar misschien kom ik er nog wel op terug wanneer meer collega's geïnteresseerd zouden zijn hier iets mee te doen.
zondag 16 januari 2011
Een afspraak maken met Doodle
Een Doodle is een handig instrument om met verschillende mensen een datum te vinden die iedereen past. Iedereen heeft er wel al 'ns een ingevuld, maar op de site kan je er gewoon ook zelf een aanmaken en versturen.
Glogster, de "digitale poster"
Glogster is een bijzonder leuk programma waar ik al verschillende opdrachten rond heb bedacht. Je kan het vergelijken met een soort digitale poster waar je allerlei zaken kan op plaatsen (foto's, video's, audio-bestandjes, tekst, ...). Het ziet er visueel erg aantrekkelijk uit, maar is beperkt in die zin dat het om slechts één pagina gaat. Door het formaat aan te passen van wat je erop plaatst, kan er echter wel redelijk veel op (zeker omdat je kan werken met hyperlinken naar filmpjes, audio-bestanden, enz.).
Zoals je op deze pagina van Glogster zelf kan zien, bestaan er tal van educatieve toepassingen en zijn er zelfs collega's die een volledige les 'ophangen' aan één zo'n "Glog" (zo heet de digitale poster die je verkrijgt). Deze glog is er zo een bijvoorbeeld. Anderen laten hun studenten een Glog maken rond één bepaald onderwerp.
Mijn studenten Spaans zullen aan het begin van het academiejaar elk zelf een Glog moeten maken, waarin ze zichzelf op een creatieve manier voorstellen, meer bepaald aan de hand van een aantal deelopdrachten. Het zijn zaken die ze in het eerste jaar hebben gezien en op die manier worden herhaald. Zo moeten ze o.a.
Een andere toepassing is die waarbij ze elk een verhaal moeten vertellen op hun Glog dat waar of niet waar is (samen met een bijhorende foto). Vervolgens gaan ze opnieuw de glogs bekijken van hun medestudenten en raden ze of de verhalen waar of niet waar zijn.
Zoals je op deze pagina van Glogster zelf kan zien, bestaan er tal van educatieve toepassingen en zijn er zelfs collega's die een volledige les 'ophangen' aan één zo'n "Glog" (zo heet de digitale poster die je verkrijgt). Deze glog is er zo een bijvoorbeeld. Anderen laten hun studenten een Glog maken rond één bepaald onderwerp.
Mijn studenten Spaans zullen aan het begin van het academiejaar elk zelf een Glog moeten maken, waarin ze zichzelf op een creatieve manier voorstellen, meer bepaald aan de hand van een aantal deelopdrachten. Het zijn zaken die ze in het eerste jaar hebben gezien en op die manier worden herhaald. Zo moeten ze o.a.
- een foto posten van zichzelf waarbij ze minstens 30 seconden over zichzelf spreken.
- een lijst maken van hun '20 favorieten' (lievelingseten, favoriete kleur, ...)
- een lijstje van 5 zaken opnoemen die ze niet leuk vinden.
- 3 zaken voorstellen die ze in hun vrije tijd doen (mondeling, met een foto of filmpje erbij)
- van elke dag van de week iets typisch vertellen (op maandag volg ik kookles, op dinsdag...)
- 3 foto's plaatsen waarover ze op het mondeling examen minstens 1 minuut kunnen praten.
Een andere toepassing is die waarbij ze elk een verhaal moeten vertellen op hun Glog dat waar of niet waar is (samen met een bijhorende foto). Vervolgens gaan ze opnieuw de glogs bekijken van hun medestudenten en raden ze of de verhalen waar of niet waar zijn.
Wikis
Een wiki is een soort website waarop bezoekers zelf op een eenvoudige manier informatie kunnen toevoegen of aanpassen, als ze daar ten minste de toestemming voor krijgen van de webmaster.
Wikipedia is een bekend voorbeeld van zo'n wiki, waar gebruikers zelf een soort 'encyclopedie' samenstellen. Ze registreren zich, maar hoeven er in principe niet echt toestemming voor te vragen. Het idee is dat de kwaliteit van de informatie toeneemt naar mate het document door meerdere mensen wordt verbeterd.
Nu, wanneer je zelf zo'n wiki aanmaakt met bijvoorbeeld "Wikispaces", kun je zelf rechten toekennen aan bezoekers van je wiki. Zo kun je bijvoorbeeld aanvinken dat iedereen de wiki kan zien (als een soort webpagina), maar enkel je studenten er informatie in kunnen wijzigen. Door hun e-mail in te geven, kun je hen namelijk medebeheerder maken en zien zij een "edit-knop" wanneer ze inloggen op de wiki, waardoor ze hem kunnen bewerken. Bepaalde pagina's kun jij als "hoofdbeheerder" echter vergrendelen.
Wat het bijzonder interessant maakt vanuit didactisch standpunt is dat je dank zij de "history-knop" meteen de individuele bijdrage kan zien van élke deelnemer (aanvullingen, wijzigingen, ...), wat hen enerzijds zal stimuleren om actief deel te nemen aan groepswerken, en anderzijds 'misbruik' zal beperken.
Wikispaces, lijkt mij in elk geval een aanrader vanwege zijn eenvoud en overzichtelijkheid, maar er zijn uiteraard nog heel wat andere programma's om zelf een gratis wiki op te starten. Op Youtube staat dit grappig tutorfilmpje, waarin het principe van een wiki nogal plastisch wordt uitgelegd :) Dit filmpje lijkt me echter net iets duidelijker.
Wikipedia is een bekend voorbeeld van zo'n wiki, waar gebruikers zelf een soort 'encyclopedie' samenstellen. Ze registreren zich, maar hoeven er in principe niet echt toestemming voor te vragen. Het idee is dat de kwaliteit van de informatie toeneemt naar mate het document door meerdere mensen wordt verbeterd.
Nu, wanneer je zelf zo'n wiki aanmaakt met bijvoorbeeld "Wikispaces", kun je zelf rechten toekennen aan bezoekers van je wiki. Zo kun je bijvoorbeeld aanvinken dat iedereen de wiki kan zien (als een soort webpagina), maar enkel je studenten er informatie in kunnen wijzigen. Door hun e-mail in te geven, kun je hen namelijk medebeheerder maken en zien zij een "edit-knop" wanneer ze inloggen op de wiki, waardoor ze hem kunnen bewerken. Bepaalde pagina's kun jij als "hoofdbeheerder" echter vergrendelen.
Wat het bijzonder interessant maakt vanuit didactisch standpunt is dat je dank zij de "history-knop" meteen de individuele bijdrage kan zien van élke deelnemer (aanvullingen, wijzigingen, ...), wat hen enerzijds zal stimuleren om actief deel te nemen aan groepswerken, en anderzijds 'misbruik' zal beperken.
Wikispaces, lijkt mij in elk geval een aanrader vanwege zijn eenvoud en overzichtelijkheid, maar er zijn uiteraard nog heel wat andere programma's om zelf een gratis wiki op te starten. Op Youtube staat dit grappig tutorfilmpje, waarin het principe van een wiki nogal plastisch wordt uitgelegd :) Dit filmpje lijkt me echter net iets duidelijker.
Fora
Een internetforum is een site waar mensen vragen stellen aan deskundigen of aan andere geïnteresseerden. Je hebt heel wat soorten fora: vaak gaan ze over één welbepaald onderwerp en zijn ze meestal schriftelijk, maar dat hoeft niet per sé. Er bestaan ook toepassingen waarbij de communicatie mondeilng gebeurt en je om het even wat kan vragen als het ware. Ze zijn snel te vinden door even te surfen op het internet.
Zelf vind ik dit een uitstekende manier om studenten in contact te laten komen met native-speakers. Je kan hen namelijk vragen om vragen te posten op een of ander forum in een vreemde taal tot ze een bepaald aantal antwoorden hebben ontvangen. Zelf heb ik de test gedaan op het Spaanse forum van Yahoo en op nauwelijks een paar uur tijd had ik 4 antwoorden ontvangen op de vraag wat er zal gebeuren met de stierenarena's in Catalonië, nu de stierengevechten er worden verboden.
Onder 'Mijn Web 2.0-opdrachten' (zie tabbladen bovenaan) vind je een aantal concrete opdrachten.
Zelf vind ik dit een uitstekende manier om studenten in contact te laten komen met native-speakers. Je kan hen namelijk vragen om vragen te posten op een of ander forum in een vreemde taal tot ze een bepaald aantal antwoorden hebben ontvangen. Zelf heb ik de test gedaan op het Spaanse forum van Yahoo en op nauwelijks een paar uur tijd had ik 4 antwoorden ontvangen op de vraag wat er zal gebeuren met de stierenarena's in Catalonië, nu de stierengevechten er worden verboden.
Onder 'Mijn Web 2.0-opdrachten' (zie tabbladen bovenaan) vind je een aantal concrete opdrachten.
Google Docs
Met Google Docs & Spreadsheets kan je gratis online spreadsheets, tekstdocumenten en presentaties maken, bewerken en delen met anderen. In die zin is het niet alleen een alternatief voor Word-, Excel- en Powerpointtoepassingen, je kan ze bovendien ook nog een gemakkelijk delen!
Op het internet vind je tal van tutorfilmpjes die het gebruik haarfijn uitleggen (Je tikt "Google Docs" maar 'ns in in Youtube! Hier wordt het principe erg aanschouwelijk uitgelegd en ook deze site moet je zeker 'ns bekijken voor je aan de slag gaat). Je begint, zoals steeds, met het aanmaken van een account (je kan je hiervoor ook je gmail-account gebruiken, als je die hebt), en je bent zo vertrokken.
Zelf maak ik gebruik van Google Docs om grotere tekstbestanden die ik vooraf in Word heb gemaakt toe te voegen aan mijn blogs. De belangrijkste reden is dat je in Word veel meer (grafische en andere) mogelijkheden hebt dan in Blogger. Op mijn blog "Mi portafolio digital 2.0" zie je daar een aantal voorbeelden van, wanneer je in de linkerkolom klikt op de verschillende "Tareas" (= taken).
Het werkt als volgt:
Op het internet vind je tal van tutorfilmpjes die het gebruik haarfijn uitleggen (Je tikt "Google Docs" maar 'ns in in Youtube! Hier wordt het principe erg aanschouwelijk uitgelegd en ook deze site moet je zeker 'ns bekijken voor je aan de slag gaat). Je begint, zoals steeds, met het aanmaken van een account (je kan je hiervoor ook je gmail-account gebruiken, als je die hebt), en je bent zo vertrokken.
Zelf maak ik gebruik van Google Docs om grotere tekstbestanden die ik vooraf in Word heb gemaakt toe te voegen aan mijn blogs. De belangrijkste reden is dat je in Word veel meer (grafische en andere) mogelijkheden hebt dan in Blogger. Op mijn blog "Mi portafolio digital 2.0" zie je daar een aantal voorbeelden van, wanneer je in de linkerkolom klikt op de verschillende "Tareas" (= taken).
Het werkt als volgt:
- Je maakt eerst een Worddocument dat je opslaat als PDF.
- De PDF load je up met Google Docs.
- Bij de opties duid je aan dat het document beschikbaar moet zijn voor anderen. Op die manier krijg je automatisch een link die aan het document is gekoppeld.
- Die link plaats je ten slotte in je blog.
Documenten online opslaan en delen
Er zijn verschillende programma's die je toelaten allerleid documenten online te plaatsen ("in the cloud", ergens op een server). Dank zij jouw gebruikersnaam en paswoord zijn ze bovendien altijd beschikbaar. Je kan per document kiezen of je het privé wilt bewaren of wilt delen met anderen (vaak met de optie dat ook anderen het enkel kunnen zien of ook bewerken). Het interessante is dat je op die manier een aparte URL krijgt voor je online geplaatste document, die je kan gebruiken op Toledo of een blog. De meeste programma's laten ook toe om je document te 'embedden' in een blog, website, wiki, enz., dat betekent dat de lezer geen link hoeft aan te klikken om je document te zien, maar dat hij het rechtstreeks op je blog, ... kan lezen.
Zelf gebruik ik meestal het eerder besproken Google Docs, maar ondertussen vond ik al verscheidene gelijkaardige programma's. Scribd is erg populair (zie deze handleiding) en verder lijkt ook Zoho me erg leuk (zie IPhoneclub.nl) en gebruiksvriendelijk (zie dit tutorfilmpje).
Zelf gebruik ik meestal het eerder besproken Google Docs, maar ondertussen vond ik al verscheidene gelijkaardige programma's. Scribd is erg populair (zie deze handleiding) en verder lijkt ook Zoho me erg leuk (zie IPhoneclub.nl) en gebruiksvriendelijk (zie dit tutorfilmpje).
Woordenwolken met Wordle
Wordle is een gratis toepassing waar je in 1, 2, 3 een woordenwolk mee maakt: zowel van een tekstbestand dat je rechtstreeks in het programma kopieert, als van een website waarvan je eenvoudigweg de URL moet kopiëren! Je kan uiteraard ook zelf een serie woorden ingeven om die om te toveren in een mooie lay-out. Ga snel even kijken op de site en je weet meteen waarover het gaat. Hoe Wordle precies werkt en hoe je de Wordcloud nadien het beste opslaat, wordt goed uitgelegd in dit filmpje. Om de Wordcloud te bewaren, neem ikzelf trouwens een screenshot die ik vervolgens open en bewerk in Paint. Sinds kort kan je ook aanduiden welke taal je gebruikt, zodat frequente woorden (lidwoorden, 'en', enz.) eruitgefilterd worden.
Er zijn heel wat interessante toepassingen te bedenken met Wordclouds. Studenten kunnen zichzelf voorstellen adhv zo'n wordcloud of ze kunnen er bijvoorbeeld de kernwoorden van een tekst in opnemen om die nadien samen te vatten voor de klas (ipv het traditionele briefje met de 10 kernwoorden). Een wordcloud kan ook dienen om een onderwerp in te leiden of om woordenschat aan te brengen: je kan namelijk ook 'hyperlinks' aan de woorden verbinden (de student moet dan bvb de woordenwolk bekijken tegen volgende les en de onbekende woorden aanklikken).
Als kennismakingsles maakte ik onderstaande Wordcloud met 'Wordle', waarin ik mezelf voorstel. Er zitten echter 3 onjuistheden in die mijn studenten (in groepjes van 3) moeten zien te raden. Nadien vraag ik hen om zelf 5 zinnen over zichzelf te maken, waarvan er één gelogen is... Je zou hen kunnen vragen om er een Wordcloud van te maken (dan neem je, denk ik, beter 10 zinnen en 2 leugens). Opgelet: wanneer je woorden samen wilt houden (bvb: je suis né en 1980), dan moet je een ~ tussen je woorden plaatsen. Hier zie je de woordenlijst die ik in Wordle heb ingebracht om de Wordcloud te bekomen (zaken die je groter wilt zien verschijnen, tik je dus meermaals in). Wil je je woorden in een andere vorm/kleur/..., dan klik je op 'randomize'.
Er zijn heel wat interessante toepassingen te bedenken met Wordclouds. Studenten kunnen zichzelf voorstellen adhv zo'n wordcloud of ze kunnen er bijvoorbeeld de kernwoorden van een tekst in opnemen om die nadien samen te vatten voor de klas (ipv het traditionele briefje met de 10 kernwoorden). Een wordcloud kan ook dienen om een onderwerp in te leiden of om woordenschat aan te brengen: je kan namelijk ook 'hyperlinks' aan de woorden verbinden (de student moet dan bvb de woordenwolk bekijken tegen volgende les en de onbekende woorden aanklikken).
Als kennismakingsles maakte ik onderstaande Wordcloud met 'Wordle', waarin ik mezelf voorstel. Er zitten echter 3 onjuistheden in die mijn studenten (in groepjes van 3) moeten zien te raden. Nadien vraag ik hen om zelf 5 zinnen over zichzelf te maken, waarvan er één gelogen is... Je zou hen kunnen vragen om er een Wordcloud van te maken (dan neem je, denk ik, beter 10 zinnen en 2 leugens). Opgelet: wanneer je woorden samen wilt houden (bvb: je suis né en 1980), dan moet je een ~ tussen je woorden plaatsen. Hier zie je de woordenlijst die ik in Wordle heb ingebracht om de Wordcloud te bekomen (zaken die je groter wilt zien verschijnen, tik je dus meermaals in). Wil je je woorden in een andere vorm/kleur/..., dan klik je op 'randomize'.
Abonneren op:
Posts (Atom)